top of page
  • Writer's pictureThom Prüst

Een gemiste kans

Updated: Apr 24

De afgelopen paar jaar is Rüdiger, samen met zijn zoon Jonas, regelmatig langsgekomen voor visuitjes. Rüdiger is een gepassioneerde snoekvisser, terwijl Jonas ook erg geïnteresseerd is in het vissen op baars en snoekbaars. Afgelopen maart besloten we in plaats van op snoek te jagen, specifiek te mikken op snoekbaars op het Hollands Diep.

Op dag één werden we geconfronteerd met winderige omstandigheden. Ondanks dit wist Jonas, gewapend met de livescope, een behoorlijk aantal snoekbaarzen binnen te halen. Rüdiger had echter minder geluk, aangezien de snoekbaars het keer op keer voor elkaar kreeg om te missen of te lossen....., wat zijn afkeer van het vissen op snoekbaars natuurlijk alleen maar vergrootte.




Gelukkig bracht de tweede dag een welkome verandering in het weer - geen wind! Strategisch gepositioneerd met onze kunstaas op de livescope, nam Jonas het voortouw, gevolgd door Rüdiger en mijzelf als laatste in het rijtje. Bijna onmiddellijk onthulde de livescope een veelbelovend beeld - talloze snoekbaarzen klaar om toe te slaan.



Vol enthousiasme begonnen zowel Jonas als Rüdiger de ene na de andere vis binnen te halen. Rond 10:15 uur, op onze tweede stek op een diepte van ongeveer 5 meter, haakt Jonas ineens iets gigantisch. Een snelle blik op de livescope bevestigde onze vermoedens - het was geen snoekbaars of snoek, maar waarschijnlijk een meerval.

We haalden snel de andere lijnen binnen en de livescope op, ons voorbereidend op wat vermoedelijk een langdurige strijd zou worden. Met ons 18 grams verticaal hengeltje volgden we de meerval terwijl deze ons op een wilde rit nam, weg van mogelijke gevaren.

Terwijl de strijd voortduurde, uitte Rüdiger zijn ongeloof over de lengte van het gevecht, zich realiserend dat ik geen grapje maakte toen ik om kwart over tien zei dat dit makkelijk meer dan een uur kon duren. Met de vis die koppig diep onder ons bleef, konden we alleen maar toekijken op de sonar terwijl de omvang steeds duidelijker werd.




Na uren van gespannen vechten slaagde Jonas erin om de vis een paar meter van de grond te tillen, maar net toen we het gevoel kregen dat we deze vis misschien toch binnen konden halen, brak de lijn, waardoor we allemaal ontmoedigd achterbleven. Ondanks dat we wisten dat het eigenlijk een onmogelijke opgave was om deze vis te landen, was de teleurstelling enorm.

Desalniettemin had Jonas zojuist de dril van zijn leven ervaren en wie weet krijgen we in de toekomst opnieuw een kans...





bottom of page